Whizzer Motorbike Company produceerde 138CC eencilinder hulpmotortjes. (Vandaar de afkomst van het woord Motorfiets wat dus in essentie een fiets met opgebouwde motor betrof)
Hun eerste types (Type D) waren motortjes die dmv rol aandrijving op het achterwiel de fiets aandreven. (zoals een solex dat doet op het voorwiel)
In 1940 kwam hun tweede type op de markt. Het licht gewijzigde type E. Ondanks het succes stootte Breen-Taylor de productie af naar Martin Goldman en Dietrich Kohlsaat.
Echter waren het zeer onzekere tijden gezien de 2e wereld oorlog uitbrak. En om tijdens die oorlog te kunnen blijven produceren kwamen ze met het speciale model (For defence workers only)
Vanaf 1945 kwamen er verbeterde modellen (F, H en J) die steeds beter verkochten, deze bezitten allemaal een riem-aandrijving naar het achterwiel. En tussen de types zitten er heel subtiele verschillen. Steeds werden ze met zoveel als mogelijk dezelfde onderdelen gebouwd.
Ook in Luxemburg werden Whizzers geproduceerd. De blokken werden los van de frames aan de dealers in de BeNeLux geleverd, omdat alleen belasting op complete motorfietsen werd geheven. Vanaf 1948 werd echter het model J ook geleverd als complete motorfiets, de Whizzer Pacemaker met een “Schwinn-type”-frame, dat later zelfs door Schwinn geleverd werd.
Productiechef Don White ontwikkelde de Sportsman, met kleine wielen, die al snel populair werd.
Terwijl de Amerikaanse versie intussen op 300 cc was gekomen, verschenen in Europa ook 50 cc-modellen, zoals de Whizette. In 1955 schakelde Whizzer over op kinderspeelgoed, kozijnen en schuifdeuren. In 1962 stopte de productie van de Whizzer-motoren.
Whizzer werd gesticht in Los Angeles in 1939 als Breen-Taylor Engineering maar onderging nogal wat naamswijzigingen doorheen de tijd. Al gauw werd de bedrijfsnaam Whizzer Motorbike Co. en dat tot 1955.
Van 1955 tot 1965 werd dat “Whizzer International Inc., Pontiac”
Van 1992 tot 1993 werd de merknaam opnieuw leven in geblazen en produceerde men in Taiwan bij YiHeng Co. nieuwe motorfietsen die het uiterlijk van de oude whizzers zoveel mogelijk probeerde te behouden, maar met een mechanische en elektrische update.
In 2001 was dit nogmaals het geval, onder de naam Whizzer Co.